Milić Stanković, (1934-2000), poznatiji pod umetničkim imenom Milić od Mačve, bio je jedan od najpoznatijih srpskih slikara XX veka. Njegova supruga Verica Beba Marković Stanković bila je konzervator i freskopisac, a njegova ćerka je multimedijalna umetnica Simonida Stanković.
Srednjoškolsko obrazovanje završio je u Šabačkoj gimnaziji. Upisao je studije arhitekture u Beogradu, a potom Akademiju likovnih umetnosti (danas, Fakultet likovnih umetnosti), gde je diplomirao 1959. godine. Nakon toga je bio na studijskom boravku u Parizu.
Prvu samostalnu izložbu otvorio je septembra 1959. u Beogradu. Prvu samostalnu izložbu u inostranstvu imao je 1964. godine u Ženevi. Bio je član Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS) od 1960. godine. Tokom 1964. i 1965. godine živeo je i radio u Parizu, potom u Beogradu, Briselu, Belotiću, na Zlatiboru i na Pirosu (Grčka).
Bio je jedan od 13 članova društva „Mediala”. Članovi grupe bili su: Olja Ivanjicki, Miro Glavurtić, Vladimir Veličković, Kosta Bradić, Ljuba Popović, Dado Đurić, Milić od Mačve, Vladan Radovanović, Uroš Tošković, Milovan Vidak, Siniša Vuković i Svetozar Samurović.
Na njegovim slikama dominiraju lebdeći balvani po kojima je naročito poznat, zatim užarene lopte i sante leda. Njegovi uzori u slikarstvu bili su Boš, Brojgel i Salvador Dali, a za njegovo slikarstvo bi se moglo reći da je svojstvena mešavina figurativnog nadrealizma i naivne umetnosti. Osim slikanja bavio se i arhitekturom (projektovao je i sagradio tri ateljea), vajarstvom i pisanjem poezije.
Prva međunarodna monografija njegovih slika i crteža bila je publikovana u Rimu 1982. godine u kojoj je 51 kolor reprodukcija njegovih slika, preko 20 crno-belih ilustracija, oko 40 crteža perom, 10 fotografija i 5 eseja likovnih kritičara. Autor ove monografije, čiji je naslov bio „Militch de Matchva“, je bio sam Milić.
U svome rodnom mestu, selu Belotiću, Milić od Mačve podigao je Radovan-kulu (po ocu Radovanu) i osnovao Mačvansku slikarsku i pesničku školu. Preminuo je decembra 2000. godine u Beogradu i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
